تاثیر جهت بتن ریزی ، فشردن و فشار بر نفوذ پذیری بتن خود متراکم

افزایش استفاده از بتن خودمتراکم درسازه های عظیم وحساس بتنی ازجمله مخازن گازها، پل ها و ساختمان ها نیاز به شناخت بیشتر ویژگی های مقاومتی و نفوذپذیری این بتن را ایجاب می نماید. در این پایان نامه جهت بتن ریزی، فشار و فشردگی بر مقاومت نفوذپذیری بتن خود متراکم مورد بررسی قرار گرفته اند. به همین منظور، مخلوط های متفاوتی از بتن خود متراکم با سه مقاومت طراحی بکار گرفته شدند. نمونه های بتنی تولیدی تحت شرایط: "بدون فشارو فشردگی"، "بافشردگی و فشار" و "فشردگی" ساخته شدند.سه مقاومت طراحی 30، 40 و50 مگاپاسکال بکار گرفته شدند. برای هررده مقاومتی اثر سه عامل فشردگی فوق الذکر بر مقاومت فشاری نمونه ها با روش استاندارد و نفوذپذیری نمونه ها با استفاده از روش "محفظه استوانه ای" مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصله نشان می دهند که در نمونه های بدون فشار و فشردگی، ونمونه های تحت فشردگی، مقدار نفوذ پذیری در جهت بتن ریزی کمتر از راستای عمود بر جهت بتن ریزی می باشد.